Συνέντευξη με τον Γιώργο Μπιλικά

Σήμερα έχω τη χαρά και την τιμή να φιλοξενώ στο blog τον πολυτάλαντο Γιώργο Μπιλικά σε μια συνέντευξη εφ' όλης της ύλης! 

Κύριε Μπιλικά, καλωσορίσατε στο blog "Όμορφη μέσα έξω". Διαβάζοντας το βιογραφικό σας παρατηρεί κανείς ότι είστε μια πολύπλευρη προσωπικότητα που ασχολείται με τη μουσική, τον κινηματογράφο, την αρθρογραφία και τη συγγραφή βιβλίων. Σε ποιες μορφές τέχνης αφιερώνετε πλέον τον χρόνο σας;

Κατ’ αρχήν σε ευχαριστώ και εγώ, Μαρία, για τη φιλοξενία στο όμορφο blog σου. 

Ναι, το βιογραφικό μου δίνει την εντύπωση σ’ αυτόν που θα το διαβάσει ότι κάνω πολλά πράγματα μαζί, αλλά δεν είναι έτσι. Το θέμα για μένα είναι να υπάρχει σχετικότητα σ’ αυτό που κάνω. Δυστυχώς είμαι παλιό μοντέλο και δεν διαθέτω κάποιον διακόπτη (χιούμορ) που να τον ανοιγοκλείνω και να λέω: «Τώρα ασχολούμαι με τη μουσική, στοπ η συγγραφή» ή «τώρα ασχολούμαι με τη συγγραφή, στοπ η μουσική». Είναι, βλέπεις, διαφορετικό το mood για το κάθε concept και το να μεταβαίνεις από το ένα στο άλλο είναι απίστευτη ταλαιπωρία. Έτσι τουλάχιστον το βλέπω εγώ και το εφαρμόζω και στη ζωή μου γενικώς. Αφιερώνομαι σ’ αυτό που κάνω, στο οτιδήποτε κάνω, και άρα -για μένα- δεν γίνεται αυτό που κάνω να είναι δύο πράγματα ταυτόχρονα, γιατί νιώθω να κόβομαι στη μέση και δεν μπορώ να αποδώσω πουθενά. Μπορεί λοιπόν να ασχολούμαι ή να έχω ασχοληθεί με όλα αυτά, αλλά ασχολούμαι με το καθένα κατά περιόδους και σε κάθε περίοδο το αντικείμενο είναι πάντοτε ένα. Από το 2012 λοιπόν που προέκυψε στη ζωή μου η συγγραφή έχω αφιερωθεί σ’ αυτήν. Ήταν, βλέπεις, για μένα μία καινούργια εμπειρία που μου χτύπησε την πόρτα, την άνοιξα και με πήρε μαζί της. Δεν ξέρω πώς θα καταλήξει όλο αυτό, ούτε κάνω μακρόπνοα σχέδια. Απλώς έχω αφεθεί στο ταξίδεμα και το απολαμβάνω. 

Ποια από όλες αυτές τις μορφές πολιτισμού, τις οποίες υπηρετείτε, σας γεμίζει περισσότερο ως άνθρωπο ή σε ποια ενδεχομένως θα θέλατε να δώσετε όλο σας το είναι;

Έτσι κι αλλιώς, κάθε φορά δίνω όλο μου το είναι σε ό, τι κάνω. Για μένα δεν γίνεται διαφορετικά, γιατί αλλιώς πώς θα απολαύσω αυτό που κάνω; Τώρα, όπως είπα και πριν, έχω ανέβει στο τρένο της συγγραφής, ταξιδεύω, και τα βαγόνια είναι… αρκετά! 

Περίπου από ποια ηλικία και μετά αρχίσατε να νιώθετε την ανάγκη να εξωτερικεύσετε τις καλλιτεχνικές σας ανησυχίες και ποιο ήταν το πρώτο είδος που σας τράβηξε;

Από τα σχολικά μου χρόνια θα έλεγα, γιατί ήρθα σε επαφή με τον γραπτό λόγο μέσα από το μάθημα των Ελληνικών και τις εκθέσεις που έγραφα. Όμως τα πάντα κινούνται σε έναν ρυθμό, έτσι δεν είναι; Ακόμα κι ο λόγος, είτε είναι γραπτός, είτε είναι προφορικός, έχει κι αυτός έναν ρυθμό, κι ο ρυθμός είναι μουσική. Μπορεί λοιπόν ασυνείδητα να είχα ήδη μπει στον κόσμο της συγγραφής, αφού είχα αρχίσει να γράφω, συνειδητά όμως η μουσική ήταν

αυτή που με τράβηξε πρώτη.

Όσοι σας γνωρίζουν από κοντά, σας περιγράφουν ως έναν αθεράπευτα ρομαντικό, ευγενή, με αίσθηση δικαιοσύνης και μετριόφρονα χαρακτήρα. Πιστεύετε ότι ένας καλλιτέχνης θα μπορούσε να διαπρέψει στο είδος του, όποιο κι αν είναι αυτό, αν δεν διέθετε τα παραπάνω χαρακτηριστικά;

Μα… τα χαρακτηριστικά αυτά, είναι ανθρώπινα και το θέμα είναι να διαθέτεις ήθος ως άνθρωπος. Από κει και πέρα, σε ό,τι κι αν κάνεις, αυτό θα βρει τρόπο να εκφραστεί. Αν όμως δεν το διαθέτεις, τότε αυτό που θα βρει τρόπο να εκφραστεί θα είναι η άρνηση που

θα εκπέμπεις.

Υπήρξε κάποιο ξεχωριστό γεγονός που σας έστρεψε στη συγγραφή βιβλίων ή ήταν φυσική εξέλιξη των πραγμάτων; 

Μπορεί να ήταν η φυσική εξέλιξη των πραγμάτων ή μπορεί κάποια μυστική δύναμη να ετοίμαζε το έδαφος, χωρίς εγώ να το ξέρω. Η συγγραφή του πρώτου μου μυθιστορήματος, του "Heaven Adventures", προέκυψε μέσα από μια διαδικτυακή φιλοσοφικο-θρησκευτική συζήτηση και τα θέματα που πραγματεύεται το μυθιστόρημα αυτό, είναι προϊόν δεκαετούς μελέτης. Η αιτία λοιπόν -που ήταν η μελέτη- υπήρχε, αλλά έλειπε η αφορμή, την οποία μου

την έδωσε αυτή η συζήτηση. 

Σε ποια είδη του γραπτού λόγου έχετε εξασκηθεί μέχρι τώρα, υπάρχει κάποιο είδος που σας εκφράζει περισσότερο και για ποιο λόγο;

Σε κανένα είδος δεν έχω εξασκηθεί. Όσο για το είδος που με εκφράζει, αυτό είναι το φανταστικό. Με γοητεύουν τα χωρο-χρονικά ταξίδια.

Τι σημαίνει η συγγραφή για εσάς; 

Η συγγραφή είναι για μένα πολλά πράγματα. Είναι εκτόνωση, είναι ψυχοθεραπεία, αυτογνωσία, είναι προσωπική βελτίωση και βέβαια είναι και επικοινωνία. 

Έχετε δεχτεί επιρροές από κάποιον ή κάποιους συγγραφείς / ποιητές, και ποιος είναι ο αγαπημένος σας συγγραφέας / ποιητής; 

Το να έχω δεχτεί επιρροές το θεωρώ φυσικό, αλλά δεν ξέρω από ποιον ή από ποιους. Αυτό ίσως να μπορέσουν να το διακρίνουν οι κριτικοί βιβλίων. Ξέρεις… αυτοί που λένε: «Χμ… εδώ διακρίνω επιρροές από τον τάδε, αλλά θα μπορούσα να πω πως μοιάζει και με τον τάδε». Αγαπημένοι μου συγγραφείς είναι οι Tom Robbins και Stephen King. 

Συμμερίζεστε την άποψη ότι η λογοτεχνία του φανταστικού έχει συγκεκριμένο αναγνωστικό κοινό τουλάχιστον για τα ελληνικά δεδομένα, κι αν ναι, για ποιο λόγο πιστεύετε ότι συμβαίνει αυτό;

Δεν έχω λόγο να διαφωνήσω με αυτήν την άποψη. Νομίζω άλλωστε ότι ο καθένας μας έλκεται από κάποιο είδος. Παντού συμβαίνει αυτό. Και σε όλο τον κόσμο αλλά και σε κάθε τέχνη. Είτε πρόκειται για ταινίες είτε για βιβλία, άλλος προτιμάει τα αστυνομικά, άλλος τα ερωτικά, άλλος τα τρομακτικά, έτσι είναι αυτά τα πράγματα. Για την Ελλάδα όμως θα έπρεπε η λογοτεχνία του φανταστικού να βρίσκεται σε πολύ υψηλά επίπεδα. Και λέω "θα έπρεπε", επειδή στη λογοτεχνία του φανταστικού είμαστε οι πρώτοι διδάξαντες κι εννοώ βέβαια τα Ομηρικά έπη "Ιλιάδα" και "Οδύσσεια". Τι πιο κορυφαία λογοτεχνία του φανταστικού απ’ αυτά! Ας μην ξεχνάμε άλλωστε ότι χωρίς "Ιλιάδα" και "Οδύσσεια" δεν θα είχαμε ούτε την "Αινειάδα" του Βιργίλιου. Έχουμε δηλαδή ένα ολόκληρο σχολείο μέσα στα πόδια μας και τολμάμε να διαβάζουμε... Άρλεκιν;

Έχετε εκδώσει ως τώρα τέσσερα μυθιστορήματα αλλά και αρκετές συλλογές διηγημάτων. Υπάρχει κάποια λογοτεχνική αλληλουχία μεταξύ των τεσσάρων βιβλίων σας; Μιλήστε μας λίγο για το καθένα από αυτά τα μυθιστορήματα.

Τα τέσσερα μυθιστορήματα έχουν κοινό ήρωα τον Ορφέα, αλλά είναι αυτοτελή και εντελώς διαφορετικά στη θεματική τους.

Αυτό που συμβαίνει στο "Heaven Adventures" (2012) είναι η αντιπαράθεση του αρχαιοελληνικού τρόπου σκέψης και του εβραϊκού, πράγμα που σημαίνει ότι κατ’ ανάγκην αγγίζονται και θέματα που αφορούν στις πατρώες θρησκείες των δύο λαών. Οι δύο πρωταγωνιστές (Ορφέας & Ιησούς) γίνονται περιπατητικοί φιλόσοφοι συζητώντας, αλλά όλο αυτό συμβαίνει μέσα από απίστευτο χιούμορ και σε άκρα φιλική ατμόσφαιρα.

Η περιπέτεια του "Νο. 9" (2013) μπαίνει σε ενέργεια από τη στιγμή που συμβαίνει ένα δυστύχημα στον ήρωα κι η πλοκή αφορά σε ένα αδιάκοπο πήγαινε-έλα ανάμεσα σε δύο παράλληλους κόσμους. Επίσης εδώ θα συναντήσουμε τη συνύπαρξη των αντιθέτων (καλό-κακό, σκοτεινό-φωτεινό, θετικό-αρνητικό κλπ, αλλά και τα τέσσερα στοιχεία της φύσης: Γη, Νερό, Αέρας, Φωτιά).

Στο "Al-Andalus" (2014) ο Ορφέας κάνει ένα χωρο-χρονικό ταξίδι. Πηγαίνει στην Ισπανία του 10ου αιώνα μ.Χ., γίνεται Reconquistador και επιδιώκει την επανάκτηση της λύρας του από τον Χαλίφη Αμπντ Αλ-Ραχμάν Γ’. 

Το πιο πρόσφατο βιβλίο σας έχει ως τίτλο "Κ.". Ποια είναι η πηγή έμπνευσης του και τι μηνύματα θέλατε να περάσετε στους αναγνώστες του;

Το "Κ." (2016) που είναι το τέταρτο μυθιστόρημα είναι κι αυτό ένα χωρο-χρονικό ταξίδι, μόνο που αυτή τη φορά δεν προσδιορίζεται ούτε ο τόπος, ούτε ο χρόνος. Η πλοκή αφορά σε ένα ζευγάρι που συναντιέται πολλές φορές μέσα στους αιώνες και που, αν θέλω να την κλείσω μέσα σε ελάχιστες λέξεις, θα σε παραπέμψω, Μαρία, στο κείμενο που γράφω στο οπισθόφυλλο: 

"Το Σύμπαν δεν μας στέλνει τους ανθρώπους που θέλουμε. Μας στέλνει αυτούς που χρειαζόμαστε για να μας βοηθήσουν, να μας αγαπήσουν, να μας αφήσουν, να μας πληγώσουν, να μας διδάξουν και να μας κάνουν αυτό που είμαστε προορισμένοι για να γίνουμε". 

Εμπνέομαι από όλα όσα συμβαίνουν γύρω μου, από όλα όσα βιώνω ή έχω βιώσει και γενικώς στα μυθιστορήματά μου, αλλά και στη συλλογή των μικρών ιστοριών που έχω εκδώσει με τίτλο "Οι Προφήτες με τα Λυπημένα Μάτια" (2015), πραγματεύομαι τις ανθρώπινες σχέσεις, χωρίς να σκοπεύω να περάσω κάποια μηνύματα. Θέλω να πω ότι αυτό δεν είναι ούτε στόχος ούτε αυτοσκοπός. Είναι καλύτερα να αφήνουμε κάποια πράγματα να συμβαίνουν, αντί να τα προκαλούμε. Όπως στη μουσική είμαι πρώτα ακροατής και μετά μουσικός, έτσι και στη λογοτεχνία είμαι πρώτα αναγνώστης και μετά συγγραφέας. Πιστεύω ότι με την ανάγνωση βελτιώνουμε τους εαυτούς μας, και άρα αυτό που συμβαίνει σε εμένα με την ιδιότητα του αναγνώστη, ευελπιστώ να συμβαίνει και με όσους με διαβάζουν. 

Τι είναι εκείνο που σας γοητεύει περισσότερο, όταν αρχίζετε να γράφετε κάτι καινούργιο; Με άλλα λόγια από πού αντλείτε έμπνευση;

Βασικά με γοητεύει η ιδέα ότι ξεκινάω ένα καινούργιο ταξίδι και σε πληροφορώ ότι ταξιδεύω απίστευτα. Η έμπνευση είναι η συνάντηση του τυχαίου με την επιθυμία για δημιουργία και αντλείται από τα πάντα. Από μία ματιά, από ένα άγγιγμα, από μία λέξη … από οτιδήποτε μπορείς να φανταστείς.

Ποιος είναι ο πρώτος άνθρωπος που διαβάζει ολοκληρωμένο κάποιο υπό έκδοση έργο σας και γιατί;

Καλό είναι να υπάρχει κάποιος που να έχει αυτόν το ρόλο, γιατί ενδεχομένως να σου επισημάνει κάτι που σου έχει ξεφύγει. Εγώ έχω έναν Φύλακα-Άγγελο που κάνει αυτή τη δουλειά. 

Θα μας αποκαλύψετε κάτι από τα επόμενα συγγραφικά σας σχέδια; 

Ναι, έχω έτοιμη μία συλλογή με πεζά ποιήματα και αυτές τις ημέρες τελειώνω κάτι πολύ σημαντικό που είναι για μένα έργο ζωής κι έχω αρχίσει να το γράφω από το 2004. Θα ήθελα όμως να μην αποκαλύψω περί τίνος πρόκειται. Τουλάχιστον όχι ακόμα. Το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι αφορά στη μουσική.

Τι θα συμβουλεύατε σε κάποιον που σκέφτεται να εκδώσει για πρώτη φορά λογοτεχνικό του έργο, αλλά ενδεχομένως διστάζει λόγω της οικονομικής κρίσης; Τελικά κατά τη γνώμη σας η κρίση μάς έκανε καλό ή όχι, όσον αφορά στη λογοτεχνική παραγωγή;

Αν περιμένει να γίνει πλούσιος, κάνει πολύ καλά που διστάζει, διότι θα απογοητευθεί (χιούμορ). Η κρίση μάς έκανε καλό στις τέχνες γενικώς, γιατί, βλέπεις, κλειστήκαμε και το κλείσιμο ζητάει εκτόνωση. Με τα όπλα που διαθέτει λοιπόν ο καθένας εκτονώνεται. Με συναυλίες, με ταινίες, με βιβλία, με ζωγραφικές…, όπως ο καθένας μπορεί να εκφραστεί και να εκφράσει αυτό που μας συμβαίνει και όχι μόνο.

Συμβουλεύω λοιπόν τον μελλοντικό "συνάδελφο" να μη διστάζει καθόλου. Η συγγραφή δεν είναι μόνο εκτόνωση και ψυχοθεραπεία. Είναι και επικοινωνία, και δεν έχει κανένα νόημα για κάποιον να γράφει και να τα κλείνει στο συρτάρι. Απολύτως κανένα. Άλλωστε τις πένες τις χρειαζόμαστε ειδικά σε τέτοιους δύσκολους καιρούς, διότι, όπως και να το κάνεις το πράγμα, η δημιουργία από τα δύσκολα γεννιέται!

Κύριε Μπιλικά, σας ευχαριστώ θερμά για την τιμή να απαντήσετε στις ερωτήσεις μου δαπανώντας από τον πολύτιμο χρόνο σας! Εύχομαι ολόψυχα κάθε επιτυχία με ό,τι καταπιάνεστε και να έχετε πάντα έμπνευση και δημιουργικότητα!

Η τιμή είναι δική μου, Μαρία. Σε ευχαριστώ για τη φιλοξενία και εύχομαι καλή συνέχεια στο blog σου. 

Βιογραφικό:

Ο Γιώργος Μπιλικάς γεννήθηκε και ζει στην Αθήνα. Σπούδασε Θεωρία Μουσικής & Κιθάρα. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος των "Θαρσείν Χρει", και έχει ασχοληθεί με την παραγωγή και τη μουσική επιμέλεια ραδιοφωνικών εκπομπών, με την ηχοληψία και την πρωτότυπη μουσική επένδυση ντοκιμαντέρ και ταινιών μικρού και μεγάλου μήκους. Αρθρογραφεί στη μόνιμη στήλη "Καμία Συμπάθεια για τον Διάβολο" που διατηρεί στο www.musicheaven.gr, είναι μέλος της Συντακτικής του Ομάδας και από το 2012 συνεργάζεται με τις Εκδόσεις Συμπαντικές Διαδρομές από τις οποίες κυκλοφορούν ήδη τα μυθιστορήματά του "Heaven Adventures" (2012), "No. 9" (2013), "Al-Andalus" (2014), "Οι Προφήτες με τα Λυπημένα Μάτια" (2015) & "K." (2016). Διηγήματά του κυκλοφορούν από τις Εκδόσεις Συμπαντικές Διαδρομές στις Ανθολογίες της Λογοτεχνίας του Φανταστικού "Θρύλοι του Σύμπαντος ΙΙΙ", "Θρύλοι του Σύμπαντος IV" & "Θρύλοι του Σύμπαντος V".  Μπορείτε να βρείτε τον Γιώργο Μπιλικά στο προφίλ του στο Facebook ή στη σελίδα του πιο πρόσφατου βιβλίου του!

Και μην ξεχνάς:

Ακολούθησέ με σε Facebook, Instagram και Google+, για να μη χάνεις κανένα νέο post!