Αντίο, Ιωάννα!

Όταν πρέπει να αποχαιρετίσεις κάποιον που δεν έχεις γνωρίσει ποτέ από κοντά, αλλά μόνο μέσα από το ίντερνετ και το τηλέφωνο, δεν αρκείσαι στο να πεις μόνο ένα "Αντίο, Ιωάννα"! 

Θέλεις να πεις πολλά και να κάνεις περισσότερα, για να τιμήσεις τη φίλη σου -έστω και διαδικτυακή- που τα τελευταία 6 χρόνια υπήρξε συνοδοιπόρος, υπήρξε οικογένεια και μοιραστήκατε χαρές και λύπες! Μοιραία εύχεσαι να υπήρχε κάποιος τρόπος να γύριζες τον χρόνο πίσω, για να αποτρέψεις την κακιά στιγμή που έκοψε το νήμα της ζωής της τόσο αναπάντεχα! Δυστυχώς ο χρόνος δεν ήταν γενναιόδωρος μαζί της και νιώθεις ότι είχε πολλά ακόμη να κάνει και να δώσει! Γιατί τέτοιος Άνθρωπος ήταν η Ιωάννα (μας): Δοτικός, ανυστερόβουλος, ανώτερος! Το γνώριζες ότι υπήρχαν κάποια προβλήματα υγείας, τα οποία όμως αντιμετώπιζε με παλικαρίσιο σθένος και περισσό θάρρος. Και για αυτό δε φανταζόσουν ότι θα έφευγε έτσι ξαφνικά, πριν προλάβεις να της πεις μια τελευταία κουβέντα! Και τότε ο πόνος γίνεται πιο αβάσταχτος εξαιτίας της άτιμης της απόστασης που δεν σου επιτρέπει να πεις το τελευταίο αντίο στη φίλη σου Ιωάννα, έτσι όπως θα ήθελες! 

Εύχεσαι λοιπόν η πονεμένη ψυχή της να έχει ταξιδέψει σε έναν τόπο, όπου δε θα πονά, δε θα πεινά και δε θα κρυώνει, αλλά θα νιώθει απέραντη αγαλλίαση και προστασία στην πατρική αγκαλιά! Είναι το μόνο που μπορεί να σε ανακουφίσει τούτη τη δύσκολη ώρα του αποχωρισμού! Είναι το λιγότερο που μπορείς να της προσφέρεις από μακριά! Η ίδια ωστόσο είχε ξορκίσει τον σωματικό και ψυχικό πόνο με χαμόγελο δίνοντας ένα φωτεινό παράδειγμα σε όσους ήταν γύρω της ως φυσική παρουσία αλλά και διαδικτυακά! Τα δε φιλαράκια της την αποκαλούσαμε χαρακτηριστικά "μαμά, Ιωάννα" και της άρεσε!

"Ιωάννα μου, ειλικρινά δεν περίμενα ότι θα ερχόταν η στιγμή που θα σου αφιέρωνα ένα από τα τραγούδια του πολυαγαπημένου σου Βασίλη κάτω από αυτές τις συνθήκες! Σήκωσες άγκυρα άγριο χάραμα... Βιάστηκες να φύγεις! Και δυστυχώς δεν είναι πρωταπριλιάτικο ψέμα!"

Ένα καράβι παλιό, σαπιοκάραβο

με κάτι ναύτες τρελούς πειρατές

σηκώνει άγκυρα άγριο χάραμα

υπάρχουν θέσεις, αν θέλεις, κενές

Όταν βραδιάζει, που λες, στο κατάστρωμα 

χίλια φωτάκια θ’ ανάβουν μικρά

στη συντροφιά μας θα έρχεται ο άνεμος

να μας σφυρίζει τραγούδια παλιά

Άντε να λύσουμε, να ξεκινήσουμε

και τους βαρέθηκα, δεν τους μπορώ

να ξενυχτήσουμε και να μεθύσουμε

να τους ξεχάσουμε όλους εδώ

Ένα καράβι παλιό, σαπιοκάραβο

λύνει τους κάβους κι ανοίγει πανιά

αφήνει πίσω στραβά και παράλογα

σηκώνει άγκυρα για μακριά

Θα ξημερώνουμε πάνω στη θάλασσα

θα βγαίνει ο ήλιος να κάνει βουτιές

ο παπαγάλος θα λέει "τους ξεφύγαμε"

κι εμείς θα ψάχνουμε γι άλλες στεριές

Άντε να λύσουμε, να ξεκινήσουμε ...

Ένα καράβι παλιό, σαπιοκάραβο

με κάτι ναύτες τρελούς πειρατές

σηκώνει άγκυρα άγριο χάραμα

υπάρχουν θέσεις, αν θέλεις, κενές

Άντε να λύσουμε, να ξεκινήσουμε...

"Καλό ταξίδι, Ιωάννα"

Από τα αγαπημένα σου φιλαράκια

(ξέρεις εσύ)

Και μην ξεχνάς:
Ακολούθησέ με σε Facebook, Instagram και Google+, για να μη χάνεις κανένα νέο post!