"Αν είχα μια Μαρία σε μια σοφίτα" είναι ο τίτλος του νέου βιβλίου της Αθηνάς Τερζή που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Πηγή και σήμερα έχουμε βιβλιοκριτική!
Στο μυαλό του καθενός συμβαίνουν διάφορα και διαφορετικά, κι αρκεί μια στιγμή, ένας στίχος τραγουδιού, μια κουβέντα, ένα μοναχικό ξημέρωμα, ένα ξόδεμα δίχως ανταπόκριση, δυο χέρια απλωμένα, μια σκέψη χωρίς σταματημό στα περασμένα, για να ψηλώσεις απότομα ή για να επιστρέψεις στο μηδέν.
Αυτό εδώ το βιβλίο είναι για σένα και για μένα, που μπορούμε να συγχωρούμε ακόμη, να βρίσκουμε άλλοθι, να φοράμε το ρούχο του διπλανού, να καταλήγουμε στο μαξιλάρι αγκαλιασμένοι όλοι μαζί, παιδιά, αγάπες, φόβοι, μοναξιές, αγωνίες, δίχως πανικό, γιατί γνωρίζουμε καλά ότι είμαστε ατελείς, μα μπορούμε να συνυπάρχουμε ως μεταξωτοί.
Σουρεαλισμός, ρεαλισμός και όνειρα. Ιστορίες δικές σου, ιστορίες των άλλων, ιστορίες του μέσα και του έξω μας. Ιστορίες που αντέχεις να κουβαλάς, σαν τον Άτλαντα, στους ώμους. Τριάντα δύο μικρές ιστορίες που επιβεβαιώνουν ότι η ομορφιά βρίσκεται στις ατέλειες και τις αδυναμίες· ότι τα χαμένα όνειρα είναι αυτά που μας γέμισαν περισσότερα συναισθήματα· ότι το μέσα μας δεν γερνάει ποτέ· ότι η ζωή είναι γεμάτη βαριές ανάσες και πεταχτά φιλιά· ότι οι έρωτες είναι τα σκαλοπάτια μας και τα λάθη οι τσουλήθρες μας στην παιδική χαρά της ζωής.
«Η Αθηνά έχει την σπάνια ικανότητα να δαμάζει τη θύελλα της καρδιάς, να την κατευνάζει στο μυαλό και να αποτυπώνει αριστοτεχνικά στο χαρτί ό,τι άφησε πίσω της. Γλώσσα άμεση, προσεκτικά διαλεγμένα επίθετα, δυναμικές παρομοιώσεις, ταυτότητα στη γραφή. Με ύφος οικείο και αυθεντικό, γυρνά την πλάτη σε οτιδήποτε προβλέψιμο και επιτηδευμένο. Ο αναγνώστης ταυτίζεται με κάθε πρόταση και βρίσκει μια πένα που γράφει όσα θα ήθελε ο ίδιος να φωνάξει».
(Ευλαμπία Τσιρέλη, επιμελήτρια, συγγραφέας, καθηγήτρια δημιουργικής γραφής)
Όταν συναντάς ένα βιβλίο που περιέχει το μικρό σου όνομα στον τίτλο του, τι κάνεις; Πάντως σίγουρα δεν το προσπερνάς βιαστικά! Το αντίθετο μάλιστα... Ένα βράδυ λοιπόν του περασμένου Γενάρη, λίγο πριν κλείσω τον υπολογιστή μου, έπεσα εντελώς τυχαία πάνω στο εξώφυλλο ενός βιβλίου που έγραφε "Αν είχα μια Μαρία σε μια σοφίτα" και είχε ως υπότιτλο "Ιστορίες από το παράθυρο". Αυτομάτως η λέξη Μαρία άναψε κόκκινο μέσα μου και διαβάζοντας και την περίληψη από το οπισθόφυλλο θέλησα οπωσδήποτε να αναζητήσω το βιβλίο αυτό χωρίς δεύτερη σκέψη! Ήταν, βλέπεις, τόσο ελκυστικός ο τίτλος του που δεν θα μπορούσε να με αφήσει ασυγκίνητη!
Η συγγραφέας του βιβλίου Αθηνά Τερζή, ένα γλυκύτατο, ανήσυχο και ευγενικό πλάσμα από τη συμπρωτεύουσα, συγκέντρωσε 33 μικρές ιστορίες σε μια συλλογή διηγημάτων, στις οποίες κυριαρχεί το στοιχείο του ρεαλισμού και του σουρρεαλισμού ενίοτε. Ιστορίες καθημερινής τρέλας, ιστορίες με ήρωες της διπλανής πόρτας, ιστορίες με αναμνήσεις διακοπών από την ένδοξη δεκαετία του '80 αλλά και ιστορίες εμπνευσμένες από την οικονομική κρίση και την κρίση αξιών της εποχής μας είναι μόνο μερικά από όσα συνθέτουν τη δομή του βιβλίου "Αν είχα μια Μαρία σε μια σοφίτα". Σχεδόν όλες οι ιστορίες συνδυάζουν κάποιον στίχο τραγουδιού ή ποιήματος ή απόσπασμα βιβλίου κάνοντας πιο οικείες τις αναφορές προς τον αναγνώστη.
Ως γνήσιο παιδί της δεκαετίας του '80, δεν σου κρύβω ότι με αρκετές ιστορίες χαμογέλασα και ταυτίστηκα πλήρως ή βρήκα πολλές ομοιότητες με δικές μου, αγαπημένες, παιδικές συνήθειες εκείνων των χρόνων! Επίσης μέσα από τις 164 σελίδες του βιβλίου ανακάλυψα αρκετά πράγματα που είχα λησμονήσει, ηθελημένα ή αθέλητα, από την παιδική μου ή ακόμη και την τωρινή μου ηλικία. Μάλιστα νομίζω ότι δεν θα ήταν καθόλου υπερβολή, αν έλεγα ότι η Αθηνά έχει το χάρισμα να γράφει, σαν να θέλει να σε ψυχαναλύσει, να μαντέψει τα θέλω σου, να ακούσει τη φωνή της λογικής σου ή και του παραλόγου σου και να προσπαθήσει να σε λυτρώσει από τα προβλήματά σου ή να δώσει λύσεις σε τυχόν αδιέξοδά σου! Κι όλα αυτά συμβαίνουν τόσο όμορφα δοσμένα, χωρίς καμία προσπάθεια εντυπωσιασμού ή στόμφου, με σωστά ελληνικά, με πετυχημένες παρομοιώσεις και συνήθως σύντομες αλλά περιγραφικές εκφράσεις, με αμεσότητα στον λόγο που συχνά μοιάζει προφορικός (σε καμία περίπτωση όμως και πρόχειρος), με λέξεις να κυλούν τόσο αβίαστα και αρμονικά γραμμένες, που νιώθεις ότι έχουν γραφτεί για εσένα ή από εσένα! Ένα βιβλίο με ιστορίες που διαβάζονται μεμονωμένα ή και συνολικά ξανά και ξανά! Ιδίως δε, αν σε λένε Μαρία -ή αν έχεις κάποια Μαρία στη ζωή σου- πιθανότατα θα αγαπήσεις και εσύ αυτό το βιβλίο και ίσως γίνει και σημείο αναφοράς σου!
Ως γνήσιο παιδί της δεκαετίας του '80, δεν σου κρύβω ότι με αρκετές ιστορίες χαμογέλασα και ταυτίστηκα πλήρως ή βρήκα πολλές ομοιότητες με δικές μου, αγαπημένες, παιδικές συνήθειες εκείνων των χρόνων! Επίσης μέσα από τις 164 σελίδες του βιβλίου ανακάλυψα αρκετά πράγματα που είχα λησμονήσει, ηθελημένα ή αθέλητα, από την παιδική μου ή ακόμη και την τωρινή μου ηλικία. Μάλιστα νομίζω ότι δεν θα ήταν καθόλου υπερβολή, αν έλεγα ότι η Αθηνά έχει το χάρισμα να γράφει, σαν να θέλει να σε ψυχαναλύσει, να μαντέψει τα θέλω σου, να ακούσει τη φωνή της λογικής σου ή και του παραλόγου σου και να προσπαθήσει να σε λυτρώσει από τα προβλήματά σου ή να δώσει λύσεις σε τυχόν αδιέξοδά σου! Κι όλα αυτά συμβαίνουν τόσο όμορφα δοσμένα, χωρίς καμία προσπάθεια εντυπωσιασμού ή στόμφου, με σωστά ελληνικά, με πετυχημένες παρομοιώσεις και συνήθως σύντομες αλλά περιγραφικές εκφράσεις, με αμεσότητα στον λόγο που συχνά μοιάζει προφορικός (σε καμία περίπτωση όμως και πρόχειρος), με λέξεις να κυλούν τόσο αβίαστα και αρμονικά γραμμένες, που νιώθεις ότι έχουν γραφτεί για εσένα ή από εσένα! Ένα βιβλίο με ιστορίες που διαβάζονται μεμονωμένα ή και συνολικά ξανά και ξανά! Ιδίως δε, αν σε λένε Μαρία -ή αν έχεις κάποια Μαρία στη ζωή σου- πιθανότατα θα αγαπήσεις και εσύ αυτό το βιβλίο και ίσως γίνει και σημείο αναφοράς σου!
Δεν είναι τυχαίο λοιπόν ότι το βιβλίο "Αν είχα μια Μαρία σε μια σοφίτα" αγαπήθηκε τόσο πολύ από τους αναγνώστες, ήταν υποψήφιο για τα βραβεία κοινού μεγάλης αλυσίδας βιβλιοπωλείων, ενώ ήδη αναμένεται η β΄ έκδοσή του!
«... Στρέφω το κεφάλι για να φωνάξω στη μάνα μου να μου βάλει να φάω, μα ξεχνώ πως κι εκείνη μεγάλωσε μαζί μου. Ας ήτανε να μου τα δικαιολογούσε όλα, όπως τότε. Να αρκούσαν ένα μπαλκόνι, ένα απομεσήμερο και τα δέντρα του Νοέμβρη για να 'μαι ευτυχισμένη.
Μαρία μου, αν είχαμε λίγο χρόνο ξανά, θα πιάναμε μια σοφίτα. Αν είχαμε μια σοφίτα, θα είχαμε ένα παλιό ξύλινο γραφείο με παλιά βινύλια, βιβλία και ταινίες. Αν είχαμε μια σοφίτα, θα είχαμε έναν φεγγίτη να κοιτάζει τ' αστέρια. Αν είχαμε μια σοφίτα, θα είχαμε κι ένα αερόστατο να κρεμιέται από τον φεγγίτη... »
Μαρία μου, αν είχαμε λίγο χρόνο ξανά, θα πιάναμε μια σοφίτα. Αν είχαμε μια σοφίτα, θα είχαμε ένα παλιό ξύλινο γραφείο με παλιά βινύλια, βιβλία και ταινίες. Αν είχαμε μια σοφίτα, θα είχαμε έναν φεγγίτη να κοιτάζει τ' αστέρια. Αν είχαμε μια σοφίτα, θα είχαμε κι ένα αερόστατο να κρεμιέται από τον φεγγίτη... »
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου