4 Ιουλίου 2015

Μετά το αύριο τι;

Σκέψεις και λέξεις διάχυτες μέσα στο μυαλό μου! Σκέψεις συγκεχυμένες που αναζητούν ξεκάθαρες απαντήσεις εις μάτην! Λέξεις που εύκολα βγαίνουν, αλλά δύσκολα ξεχνιούνται! Λόγια, λόγια, λόγια κι από πράξεις τίποτα... Οι άνθρωποι, βλέπεις, διχάζονται στις δυσκολίες αντί να γίνουν ένα! Άπειρα παραδείγματα έχει να μας διδάξει η σύγχρονη ιστορία! 



Τέτοια ώρα ήταν, θυμάμαι, περίπου, όταν πριν από μία εβδομάδα ακριβώς, άκουσα από τα χείλη του πρωθυπουργού το διάγγελμα για το δημοψήφισμα! Στην αρχή ξαφνιάστηκα, γιατί δεν ακούς κάθε μέρα αυτήν τη λέξη! Για την ακρίβεια δεν την έχεις ακούσει παρά μόνο στο μάθημα της ιστορίας, άρα φαντάζει μακρινή πραγματικότητα για σένα! 

Θυμός και αγωνία διαδέχτηκε το αρχικό ξάφνιασμα! 

Θυμός, γιατί τα τελευταία πέντε τουλάχιστον χρόνια ακούς υποσχέσεις και λόγια του αέρα από όλες τις πλευρές. Και αναγκάζεσαι εκ των συνθηκών να ζεις με όλο και λιγότερα, να ονειρεύεσαι όμως όλο και περισσότερα! Γιατί το δικαίωμα στο όνειρο δεν μπορεί να σου το στερήσει κανείς! Γιατί είναι η τελευταία σανίδα σωτηρίας που σου έχει απομείνει! Όταν όλα τα άλλα πάψουν να υπάρχουν, το όνειρο συνεχίζει να τροφοδοτεί την καρδιά και να αποτελεί δεκανίκι του αύριο. Γιατί, όπως είχε πει κι ο μέγιστος λαϊκός βάρδος Καζαντζίδης, "... οι άνθρωποι πεθαίνουν τελικά τη μέρα που πεθαίνουνε τα όνειρά τους". 

Κι αγωνία, γιατί ειλικρινά δεν ξέρεις τι σου ξημερώνει. Αγωνία για το τώρα, το αύριο, το μετά! 



Μετά όμως από το πρώτο σοκ και τον θυμό, αρχίζεις να διερωτάσαι τι θα γίνει από εδώ και στο εξής. Ποιο είναι το δίλημμα (αν μπορεί να το χαρακτηρίσει κανείς έτσι) για το οποίο καλείσαι να ψηφίσεις; Ποιες θα είναι οι συνέπειες της απόφασής σου; Της όποιας απόφασής σου εν τέλει. Ποιοι μπορούν να σου εγγυηθούν για το άμεσο μέλλον του τόπου; Ερωτήματα αναπάντητα και βασανιστικά που ψάχνουν διαρκώς να βρουν μια απάντηση! Όχι όμως μια οποιαδήποτε πρόχειρη απάντηση, αλλά κάτι στέρεο για να γαντζωθείς πάνω του και να επενδύσεις τα όνειρα και τις προσδοκίες σου για ένα καλύτερο αύριο! Αλίμονο, έχουμε φτάσει στο σημείο να αναζητούμε στους άλλους ερείσματα για τα όνειρά μας! Και με αυτόν τον τρόπο τούς δίνουμε -συνειδητά ή και ασυνείδητα- το δικαίωμα να πάρουν εκείνοι κρίσιμες αποφάσεις που θα κρίνουν τη ζωή σου αλλά και τη ζωή των παιδιών σου!

Όμως, όχι! Έχω πεισμώσει! Δε θα αφήσω στους άλλους το δικαίωμα να αποφασίσουν για τη δική μου ζωή! Θα παλέψω μέσα μου να βρω τις απαντήσεις... με οποιοδήποτε τίμημα!  Το οφείλω πρώτα από όλα στον εαυτό μου και στις επόμενες γενιές!




Και μην ξεχνάς:
Ακολούθησέ με σε Facebook και Instagram, για να μη χάνεις κανένα νέο post!

2 σχόλια:

  1. Συμφωνώ σε όλα μαζί σου δυστυχώς υπάρχει διχόνοια άλλοι ναι άλλοι όχι διχασμένος λαός , μακάρι οποίο και να ειναι το αποτέλεσμα να βρούμε την λύση καλή συνέχεια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μακάρι να μη συνεχιστεί για πολύ αυτός ο διχασμός! Πιστεύω ότι όλες οι πλευρές ποντάρουν σ' αυτόν για δικά τους συμφέροντα! Ευχαριστώ για το σχόλιο! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή